Vandaag in Steyl op bezoek bij het Missiemuseum. Om de tentoonstelling ‘de collectie verzet’ te zien. Het museum, die verzameling curiosa bijeengebracht door de missionarissen van de SVD vanuit de landen waar ze actief waren.
Vroeger, als kind was het heel spannend daar naartoe te gaan.
Want er hingen de habijten van de missionarissen die bij de boxeropstand in China vermoord waren. Het bloed van toen is er niet meer, toen ook al niet. Maar het verhaal, de kledingstukken, de gaten van de speren/lansen. We droomden ervan.
En dan de beer: die gromt, rolt met de ogen, draait het hoofd als je er een muntje in gooit. Het mechanisme werkt niet geweldig meer maar hij staat er nog. Ook van die beer droomden we.
Gelukkig is er nu die tentoonstelling waarbij kunstenaars de collectie letterlijk verzetten. In de vitrines, tussen de opgezette dieren, de exotische kunstvoorwerpen, voegen ze objecten, teksten toe om de collectie te bevragen. Of die kauwgumballen-machine. Deze keer krijg je als je er een munt in stopt een cowry (kauri) voor terug. Dat is de wereld echt op zijn kop. Voor een westerse munt krijg je natuurlijk nooit zoiets waardeloos als een cowry, zo’n uitheems betaalmiddel.
En dat allemaal op Allerzielen.

Zo triest, zo fout dat mol mol heet.
Alsof die er iets mee te maken heeft
Dat er te veel aan stikstof is.

Maar de oplossing is nabij:
Arthur Petersen hoogleraar in Londen
rekende het door voor de Friese Femke W
en de hele lobby van agrarisch Nederland

Want ondanks/omdat/terwijl de natuur nog steeds achteruitgaat
passen we de beleidsafspraken aan, de juridisch geborgde ondergrens.

De KDW van 0,005 mol, daar is geen houden aan.
Och het is maar een getal, vastgelegd toen we vol goede moed waren,
de natuur, het water, de lucht serieuzer namen?

We denken nu dat iets in de buurt van 1,0
rekenkundig houdbaar is. De ondergrens.
Daaronder is het niet meer toe te rekenen?
Ai, door afronding is het maar 0,5. Nog zo'n 100 keer meer!

Met de herberekening kan het aantal stuks melkvee
verdubbelen; want groot wordt steeds groter.
Dat dat gebeurt “ligt niet in de lijn der verwachtingen”.
zo zegt men, want boeren zijn verstandig.

Bij het beëindigen van de superheffing
hield men zich ook zo goed een de afspraken.
Of bij de mestboekhouding en al die andere convenanten.
De Lely-sphere is voor alles een oplossing
en anders een nog zwaardere luchtwasser.

Die boeren, voortdurend voor de gek gehouden
en maar afgeven op MOB, die gelukkig nog haar werk doet.

De echte mol? Die kruipt blind onder de grond.
Verbaast zich, als die weer opduikt, over alle roekeloosheid
van wat we tegenwoordig politiek en beleid noemen.

Hieronder een berekening wat het effect kan zijn
van het 100-voudig verhogen van de KDW

Zal er wel mee te maken hebben dat je ouder wordt. Gewoon terug in de tijd.
We hebben een oude Volvo 240 gekocht, nu nog mooier dan op de foto. We doen wel een hele stap terug in comfort, zoals het vijfendertig jaar geleden was. Geen centrale vergrendeling, geen cruise control en een ruim gebruik van benzine.
We waren in de loop van de jaren meegegroeid. Van een 240 naar V70 en tenslotte een V60 hybride. Steeds comfortabeler maar wat een ellende. Alles is gekoppeld, je moet de halve auto vervangen om de airco weer op orde te krijgen of het laadsysteem. Heel duur.
Terug naar een auto die nog te overzien is, altijd goed was en een type waar wij 600.000 km mee hebben gereden. Kijken of dat nu ook weer lukt.
We zijn gelukkig.

Jee, wat zou ik graag zo'n experiment willen starten. We sluiten de grenzen voor alles wat van buiten komt. We blijven blank en zuiver. Hebben al die buitenlanders niet nodig. Arbeidsmigranten, studenten vanuit het buitenland en asielzoekers. Misschien sturen we allochtonen die minder dan vijf jaar geleden hier zijn gekomen ook weg.
Zijn alle problemen dan opgelost? Woningen, we hoeven niets meer te bouwen, we hebben er teveel. Zorg is voor iedere echte Nederlanden overal, altijd beschikbaar. Alle verkrachtingen en berovingen zijn verleden tijd. Het wordt doodstil op straat want de moskeeën zwijgen. De hardwerkende Nederlander heeft het rijk alleen. We houden geld over want die asielzoekers die kosten een vermogen.
Helaas. De hele economie stort in want alle lullige werk wordt niet meer gedaan en de politiek blijft even incompetent als eerder. Mannen verkrachten nog steeds.
Alsof asielzoekers werkelijk het probleem zijn.
Weer een ellendige verkiezing in aantocht. Talkshows, verkiezingsdebatten over niks, weer een en al populisme, fascistisch gebral. Lees 'Dit is fascisme' van Rosan Smits

Dit plaatje ontroert me. Is een deel van een foto die ik vandaag zag in Belvedère Heerenveen, tentoonstelling Noorderlicht.
Het landschap van alledag. Een en al lelijkheid en zo normaal. Een dijk door het landschap met de dingen die daarbij horen: een scheve telefoonpaal, de hijskraan., een boot ver weg. Een rommeltje met van alles en nog wat. En dan de mevrouw op haar rotanstoel, het oude tafeltje dat eigenlijk in een kamer hoort. De plastic, bonte bloem op een oude tv. De houder met pennen? De mevrouw, keurig in rood en zwart, geblokt. Met de handen in afwachting, berustend. Ze hoort er duidelijk niet maar misschien ook wel.
Kan er heel lang naar kijken.
Later las ik:
“In For You I Will Be an Island kijkt Chun Hua Catherine Dong terug op haar jeugd aan de Jangtsekiang, een grote rivier in China die elk jaar overstroomde. Door die overstromingen moest haar familie telkens hun huis verlaten.
Ze gebruikt in dit werk kunstmatige intelligentie: een computer die op basis van opdrachten zelf beelden maakt. Die beelden laten zien hoe haar geboortedorp er in de toekomst uit zou kunnen zien. Ze combineert deze kunstmatige intelligentie (AI) beelden met foto's van zichzelf, gemaakt bij de rivier, samen met oude spullen die haar familie meenam tijdens de vluchten. Het werk gaat over verlies, herinnering en hoop. Het laat zien hoe technologie kan helpen om persoonlijke verhalen te vertellen en hoe mensen en natuur samen veranderen door het klimaat."

Afgelopen dagen twee workshops georganiseerd. Over de ecotone. Dat is de grens tussen ecologische zones. Bijvoorbeeld tussen water en land, hoog en laag. Het is een harde of zachte confrontatie
Waarom die aandacht? De ecotone zorgt voor vernieuwing. Want uit het contact ontstaat nieuwe materie, nieuwe planten, nieuwe natuur. Grote beschavingen ontstonden in de ecotones, de rijke riviervlaktes van de Eufraat, de Nijl.

Naar aanleiding van de bijeenkomsten:

Wat tragisch dat we ons als mens
geen raad weten met grenzen.
Waar we in contact komen met anderen
en iets nieuws zou kunnen ontstaan,
zijn we alleen maar bezig met zelf
met ik, dit is mijn identiteit, mijn cultuur.
Het andere is vreemd, gevaarlijk zelfs.
We trekken een harde grens.
Blijf op zoek naar de grens want
daar kom je elkaar tegen en moet het gebeuren.

Moet ook eens kritisch zijn op kunst.
Was vanmiddag bij ‘de verstilden’. Een performance in de oude mestsilo in Cortenoever waar zoveel mooie dingen gebeuren.

Hierboven het plaatje van de start van de performance. Negen vrouwen staan in een binnenring in het water. Water stijgt. Vrouwen schenken ieder een emmer met kalkwater/melk leeg over de rand van de binnenring. Stappen over de ring. Blijven staan. Er wordt veel gestaan. Iedereen van publiek dat rondom staat en in de silo kan kijken, schenkt het kalkwater/melk uit de eigen emmer - iedereen heeft bij binnenkomst een zwart emmertje gekregen – om de beurt over de rand. Plons. Water wordt troebel. Performers lopen naar de buitenrand, bewegen wat met hun voet. Staan. Lopen terug tot bij de binnenrand. Draaien zich naar het publiek. Klappen om de beurt en daarna samen. Dan moeten wij ook meeklappen en op commando stil zijn. Einde performance.

Dit is het eindplaatje: het water is bewolkt, troebel.

Het geheel duurde een klein half uur.

Kosten geschat € 10.000. Daar is natuurlijk niks mis mee. Kunst mag gewoon betaald worden als al het andere. Het zijn niet allemaal altijd vrijwiligers. Maar het is eerder de prijs-product verhouding. Opgevoerd voor 2x 100 toeschouwers.
Deze kunstenaar kan trouwens meer. Heeft ze eerder (bijvoorbeeld IJB 1 in Hattem) ook laten zien.

Eén troost: de top in Alaska was duurder en veel erger mislukt.

Had het er met iemand over hoe belangrijk geuren zijn. Dat je, de loopt ergens en ineens, door wat je ruikt, popt een herinnering van vroeger op. Voor iedereen anders. Een wandeling langs het water, silovoer en hooi, houtstoken, het wassen van augurken of asperges. De reuk van thuis. Daarom is het helemaal niet gek wat we gaan doen: kijken of je de geur van de IJsselvallei kunt benoemen, vastleggen, op een kaart zetten. Een momentopname van ‘n plek? Zal misschien wel beperkt blijven tot afzonderlijke elementen. Een gebied ruiken, zou dat lukken? We gaan het proberen, samen met een heuse geur-kunstenaar, en olfactory researcher. Wil je meedoen? Laat maar weten.
Ik had het hierover op de beroemde Deventer Boekenmarkt. Het meest vreedzame en stille evenement dat ik ken.
Trouwens mijn dochter las eens alleen maar boeken die niet oud roken.

Het heeft een altijd een lange aanloop maar we kunnen nu gaan werven voor de Kas Kraakt. Spannend, kijken wat het oplevert. Weer een mix van jong en oud zien te vinden. Van hier en uit het Wageningse. Nog steeds gelukt, waarom zou het nu anders zijn.
Vandaag bij een IJssel biënnale site geweest. In Dieren. Op een plek waar een weg brutaal de structuur van een landgoed en een pad doorbreekt. De kunstenaars hadden die grens zichtbaar gemaakt en misschien ook wel een beetje doorbroken.

Ben bezig met een leuk nieuw project, de IJsselvallei in kaart brengen. Letterlijk. De karakteristieken van het gebied op een kaart zetten. Dat is geen probleem als het gaat om bevolkingsspreiding of bodem, om leeftijd en hoogteligging. Maar lukt dat ook voor bijvoorbeeld geluk en tevredenheid, of de geur van de IJsselvallei? Of voor de mate van vernieuwing? Hoe doe je dat? Heb je daar data voor? Hier hou ik het bij.

Hoe op het spoor alle wissels lopen, werken, niet werken, dat is een eigen wereld. Maar ben toch benieuwd naar dit verschijnsel. Zie de foto. Er loopt een goot of zoiets langs het spoor. Daarin zullen wel kabels liggen. De goot is afgedekt met een harde, lijkt wel stenen deksel. Toch zit er een golving in. Hoe kan dat? Die golf wordt er niet in ‘gebakken’. Hard materiaal buig je ook niet. En het is niet alleen op deze plek. Overal golven de goten.
Er zijn grotere problemen in de wereld maar dit is vreemd. Heel vreemd.

Wat zou het toch heerlijk zijn, verlost te zijn van al die extreem-rechtse ellende. Van de BBB: Caroline, Femke en Mona. Ga toch weg met je niks-oplossen-maar-beslissingen-uitstellen. Zo lang mogelijk. Kunnen we aub ophouden over asiel als hét probleem? We hebben een kans nu Geert W vertrokken is. Maar de media zullen hem wel in leven houden. Fuck ze allemaal: Trump, Netanyahu, steeds meer gevaarlijke idioten. 'Flood the system' met zoveel shit dat de messias wel moet komen. Telkens weer een nieuwe: Fortuyn, Baudet, Omtzigt, straks Eerdmans, Coenradie
Nu weer die ‘grenswachten’ in Ter Apel. Ocherm. Wat laten ze zich meeslepen. Stemmingmakerij.
Kan er weer gewoon geregeerd worden? Regeren is een vak en geen speeltje voor populisten.
Hoe heeft het allemaal zover kunnen komen?
En het kampeerweekend met de kinderen is helemaal verregend maar dat deerde niet. Het bleef hartverwarmend.

Als je, zoals wij nu in Spanje, al die kathedralen en kerken bezoekt dan ontkom je er niet aan om je af te vragen waar al die pracht en praal toch vandaan komt. Alle goud, marmer maar ook alle arbeid van metselaars, timmerlieden, architecten, schrijnwerkers, schilders, kunstenaars. De macht van de kerk. Daarom maak ik met genoegen reclame voor de Moderne Devotie. De beweging die weer terugging naar het Gemeene Leven. Prominent vertegenwoordigd in de IJsselvallei.

Een van de overlevenden van Simmer 2000. Toen koeien een beetje minder verdacht waren. Of leken, want dat er teveel van waren was toen natuurlijk ook al bekend. O, had het toch zo kunnen zijn als deze koe die helemaal is opgenomen in weelderig gras.

Was het even kwijt, maar het klopt: AI maakt alles zo vlak en glad, een ramp voor waar het in het echt om gaat: verrassing, verwondering, etc. D'r zit (nog?) geen leven in. Ik maakte gisteren met mijn kleinzoon een website en we gebruikten alleen AI gegenereerde foto’s en teksten. We ontwierpen de website voor de niet-bestaande Pieter Jans. Vier, vijf woorden ingeven en er komt een portret en nog eens wat woorden en je hebt een CV.
Je kunt je ook voorstellen hoe Tate en Vance en Musk en al die andere griezels aan hun klanten komen: mannen moeten het zijn, echter mannen. Mijn God wat een uitgestreken personen.
NB Ik kan de website niet laten zien want dat kost me teveel, trouwens ook heel veel rekenkracht.

Het is de tijd van de sportevenementen, klein en groot, zoals marathon van Rotterdam, van Enschede. Ook de IJsselloop in Deventer vanmiddag. Omdat gelieven de 15 kilometer lopen, zijn we supporter. Heb zelf nooit dat moment gekend met lopen/rennen dat het vanzelf gaat, dat de adrenaline omgezet wordt het genot van de inspanning. Tenminste ik begrijp dat je na zoveel kilometer als vanzelf rent, gelukzalig, in hogere sferen.
Ik de indruk dat er velen waren vanmiddag die dat stadium niet bereikten. Het blijft een hele prestatie.

We maakten 'Achter de Voordeur' mee, 'een theaterwandeling door de Olster geschiedenis'. Een lange zit maar dat was geen probleem. het was de moeite waard. Knap in elkaar gezet, een toneelgebeuren waar tout Olst aan mee leek te doen. Alle vormen van theater kwamen voorbij. Opera, operette, fanfare, mime, beeldende kunst, participatief theater. You name it, het klopte helemaal. Dan te bedenken dat ieder dorp zoveel talenten heeft.
We speelden zelf asielzoekers/statushouders die voor 72 uur opgevangen werden in de sporthal en in de bus de gebruikelijke en verwarrende informatie kregen. Iets voor spooky Faber.

Tilburg heeft 't. Gisteren waren we er op een architectuur excursie vanuit het Rondeel in Deventer. Tijdens mijn studie was ik er geweest, ook op excursie. Toen om te zien dat de stad een binnenring had aangelegd. Dat gebeurde zonder veel respect voor wat er stond. Het was toch allemaal vergane (textiel)glorie. De burgemeester had de bijnaam Cees de Sloper. Zoveel jaar later is Tilburg weer een voorbeeldige stad. Maar nu wordt zoveel mogelijk behouden, respect voor erfgoed. Het meest sprekende is de Lochal, het begin van een complete gebiedstransformatie. Maar ook een paar kloosters en kerken. Bij het eerste universiteitsgebouw, het Cobbenhagengebouw, waar we een enthousiaste rondleiding kregen van de zoon (ook al op leeftijd) van de architect, was veel wat deed denken aan het religieuze.

Het platteland heeft zo zijn eigen wetmatigheden. Dat weet je als je er het hele leven woont. Och, dat omzien naar mekaar, dat naoberschap waar we zo prat op gaan, dat valt wel mee. Ik heb het al eerder gezegd maar in een wijk in de stad is er misschien wel evenveel of nog meer gezamenlijkheid.
Iets anders is die notie dat je pas iemand-van-hier bent als je er begraven ligt. Men zegt: "Hij weet hoe het hoort, het is een ene goeie, maar hij is niet van hier". Dat hoor je jaren, tientallen jaren. Wij wonen hier al heel lang, zo’n 45 jaar. Nog steeds niet van hier. Maar toch, misschien hebben we zonder daarvoor te hoeven doodgaan, nu al de status van een echte Terwoldenaar. We hebben namelijk de rubriek “vrogger” gehaald, een rubriek in het plaatselijke, onregelmatige bulletin. Nou, dan ben je toch wel iemand van hier geworden lijkt me.

Dat ‘flooding the zone with shit’ neemt Trump cs wel erg letterlijk deze dagen. Wat een verwarring! Heel wat anders dan Wilders cs hier. Vanuit Amerika gebeurt het doelbewust, door Trump, Hegseth en Vance. Hier is het (gelukkig) veel toevalligheid en echte onkunde. Nu moet iedere regeringspartij weer een eigen ei leggen. Schoof is geen Trump.
Alleen, zowel daar als hier: beledigen, onfatsoen, onstatelijk en onsmakelijk. Verelendung.
We moeten snel scheiden van Amerika. We verdienen beter. Ook in Nederland.

America the great

Het was deze dagen een en al landbouw. Woensdag was ik bij een Foodlog cafe in Ede. Gisteren organiseerde ik zelf een IJssel Anders bijeenkomst in Brummen om te kijken hoe je boer en burger bij elkaar kunt brengen, meer dan ‘kopen bij de boer’. Vandaag in een interview voor de Terwoldse Post over vroeger kon ik er niet omheen te zeggen hoezeer we het landschap hier hebben uitgeput en uitgebuit.
De teneur bij al die momenten is telkens: we hebben er een puinhoop van gemaakt waar enkelen (vooral het geld) van profiteren, er is weinig vreugde, de overheid en de ‘standsorganisaties’ maken er al 40 jaar een zooitje van.
Maar ook, we moeten het hebben van mensen samen. Bewoners, boeren, die elkaar heel laten. Dat lukt af en toe.

Nu er misschien voor even een adempauze komt in de genocide in Gaza, Trump morgen weer zal brallen en al die akelige memoranda en decreten tekenen – deportaties, vervolgingen, klimaat niets aan de hand, Poetin zo gek nog niet - en alle Big Tech zich bij hem inlikt, doe ik maar wat ik graag doe: met elitaire kunst bezig zijn. Ik schreef erover. Zie hier.
Veel leuker dan alle onheil dat aanstaande is.

Vakantiehuisjes zijn steeds grotere, dezelfde huisjes, zo mogelijk op een park, 50, 100 bij elkaar. Het landschap is er voor ingericht met brede paden en met voorzieningen voor de gasten en hun auto’s.
Niet bij Buitenplaats Koningsweg bij Arnhem. De voormalige Duitse vliegbasis Deelen is ‘ontwikkeld’. Net buiten het woongebied heeft men een stuk of 10 huisjes gezet. Een klein parkje dus.
De opdracht was, vrij vertaald, je mag hier een aantal huisjes neerzetten maar het moet een openbaar bosgebied blijven. Dus het landschap, zelfs de bodem, zo weinig aantasten. Daarom een huisje op een frame, op poten, een huisje op een vlonder, een bestaande schuur inpassen (of beter het huisje in de schuur inpassen). Geen asfalt, geen auto’s. Nauwelijks paden. Geen verlichting.
Verassende stedebouw en architectuur. Wel aan de prijs.